Mırmır Konakları

Akşam gelen mailin içeriğini düşünerek hızlı hızlı ilerliyordu. 

Birden ayağına bir şey sıçradı. Otuz sekiz numara ayağın üzerini tamamen kaplayan tarçın rengi yavru bir kedi. Titremesinden ve ürkekliğinden yeni doğduğu belliydi. Etrafına göz attı, annesi yakınlarda mı acaba diye.. Bir yandan annesini gözleri ile arıyor, bir yandan ne yapabileceğini düşünüyordu. Ortalıkta kimsecikler yoktu. Uzaklardan yavaş yavaş yürüyen incecik bedenli yaşlıca bir teyze ve sağ tarafına doğru yaklaşan genç bir kız ile babası. Kadının ayağını oynatmadan öylece durması ve etrafına göz gezdirmesi baba kızın da dikkatini çekmişti. Ve genç kız hemen atıldı gençliğin verdiği heyecan ile...

Aaa kimsesiz yavru bir kedi! Ne de ürkmüş, nasıl da titriyor.. Ayağınıza kadar da çıkmış…

Kadının içinden geçirdiği her cümleyi, genç kız meraklı bir şekilde sıralıyordu.

Kaybolmuş bu yavrucak…

Annesi acaba yakınlarda mı?

Nereye bıraksak, veterinere mi götürsek?

Kutu bulup kutuya mı koysak ama kutuda bile uzun süre yaşayamaz ki.. Çok minnak bu…Süt alıp süt mü versek ?

Bu kadar yavru olduğuna göre kesin yakınlardadır annesi….

Genç kız, heyecanlı heyecanlı ardı ardına aklına gelenleri sıralarken, uzaktaki yaşlı teyze çoktan yanlarına gelmiş, selam vermis ve kediyi ensesinden yakalayıvermişti.

Bir yavru kedi daha.. Son zamanlarda çok arttı. Az önce bir delikanlı bıraktı motorsikleti ile bu yavrucağı. Bende camdan onu gördüm de indim aşağıya. Bizim mahalle kedilere sahip çıktığı için genelde buradaki yol ayrımına bırakıyorlar yavru kedileri. Burada mırmır konakları yaptık bu sahipsizlere. Mahalleli olarak besliyor, büyütüyoruz, ilgileniyoruz. Bunu biraz sakinleştirelim, besleyelim biraz palazlansın yerleştiririz konaklardan birine…

Mırmır Konakları mı? Ne de güzel isim bulmuşlar diye gülümsedi. Kadın çoktan kediyi kucaklamış, iyi dileklerini sunmuş ve arkasını dönüp ilerlemişti. Baba kız da yoluna devam etmişlerdi.

Neydi şimdi bu sabah sabah diye düşündü…

Ne gibi mesajlar vardı?

Sabah sabah kimsesiz yavru bir kedi ayağına çıkıyor..

Bir baba kız..

Oldukça yaşlı ancak yaşına göre bilinci açık ve diri bir teyze…

Yaşlı olmasına yaşlıydı ama sahipsiz bir yavru kedinin sorumluluğunu üstlenerek hayırda yarışı kazanmıştı bile...

Ayağına kadar gelen hayrı bir yaşlı teyzeye mi kaptırmıştı yani?

Yoksa zaten bu hayır teyzenin hakkı mıydı? 

O yaşına rağmen kediyi herkesten önce camda görmüş ve üşenmemiş aşağıya kadar inmiş, koşa koşa gelip kediye doğru hamle yapmıştı…

Hayatın içerisinde bazen öyle durumlar ile karşılaşırız ki… O ana bakar, o an gerçekleşenler ile karar veririz. Halbuki her öykünün, her vakanın öncesi ve sonrası vardır. O an gerçekleşenler ile öykünün öncesi ve sonrası arasında bir ilişki vardır.

                                         

                                 

Görünenin ötesindeki görünmeyenlere konsantre olabilmek ve yaşanan her olaydan bir mesaj çıkarabilmek kıymetli idi…  

Rahmetli dedesi aklına geldi yaşlı teyzenin hamlelerini görünce. Sadece güne değil, her işine erken başlayacaksın evlat… Hayırlı işler yapmada hep yarışır halde olacaksın, hayırda koşmaktan keyif alacaksın derdi…

Güne erken başlamak nasıl günü bereketli kılıyorsa, hayırda er olmak da hayırları bereketli kılmaktaydı demek ki…

Hayırlarınızın bereketi artması dileği ile…