Limon Gibi Olmak

Üniversite ilk sınıfta garip sosyal oyunlar düzenlenirdi; ‘Bir dondurma çeşidi olsaydın hangisi olurdun?’

Ne kadar garip soru diye düşündü Zehra.. Vanilya, kakao, kahve… 

Aklına limon geldi.. Limon ekşidir ama işlendiğinde dondurmadaki gibi tatlı olabiliyordu. Zehra da öyleydi, sert mizacının hep farkında ve hep yumuşatmaya çalışırdı.

 

Sahi, insanların da farklı tatları yok mudur?

 

Bazı insanlar vardır çilek gibi, tadı önde.. 

Bazı insanlar toprak altındaki sebzeler gibi, tadı örtülü..

Kimileri ceviz gibi; Dışı sert, içi yumuşak ve lezzetli..

Bazı insanlar da limon gibi.. 

 

Limon nasıl bir meyvedir?

 

Ne ilginç bir meyvedir limon. Tatlı değil, Tuzlu değil; Ekşi..

Bakmayın siz onun küçük, sarı, sulu olduğuna; içinde bir dolu mucizeler saklı.

Kimsenin en sevdiği değil ama her yerde faydalı.. 

C vitamini kaynağı, solunum yollarına iyi gelir; grip, ateş, boğaz ağrısı, mide bulantısı… 

Vücutta bakım yapar; dişe, cilde, saça...

Sindirime, tansiyona iyi gelir; sağlık dostu..

Öyle tek başına değil ama hep bir şeyin yanında ek..  

Sofraların vazgeçilmezi;  Çaya, keke, çorbaya, tatlıya, salataya lezzet verir kendisi..

Tatlıdaki şerbet, etteki sos, pastadaki aroma... 

Hijyen, temizlik, koku arındırıcı..

Her şeyi pek çok yerde işe yarar; Kabuğu, rendesi, suyu hatta posası..

Mutfaktaki dostumuz; üstelik dört mevsim yanımızda.

 

Limon hakkında düşününce 'limon olsam nasıl olurdum' diye düşündü bir an.. 

Limon gibi insanlar var mı?

                                        ,

Bazı insanlar limon gibidir.

Değerlidir..

                                             

Bir şeyin değerli olduğunu anlayabilmek için onun yokluğunda ne olduğuna bakmamız gerekir. 

Limonsuz bir hayat düşünelim. 

Öldürür mü?  Hayır..

Ama öyle bir zamanda ortaya çıkar ki; Dar boğazdan geçtiğimiz, yalnız hissettiğimiz, gökte ararken yerde buldum, seni bana ALLAH gönderdi dediğimiz kişiler... 

O insanlar hayatımızın her anında olmazlar, olmasa da olur yürür hayat zaten. Fakat işte öyle an vardır ki aynı salataya tam kıvamında kullandığımız limon gibi.. Öyle bir karanlık tünelin ortasında iken dokunur ki hayatımıza, gelir, aklını verir, ilmini aktarır, faydasını sunar, keyfini bırakır, farkını hissettirir, öyle bir etki eder ki.. Hasta iken içtiğimiz nane limon gibi...

Çok etkilidir... Olmasa da olur mu; Olur.. Ama olunca çok başka olur.  İşte, değerli olmak da budur..

 

Bazı insanlar limon gibidir..

İyi yan rol oyuncusudur..

 

Bir karpuz  gibi olsa da yesek demedik hiç limon için..Veya bir ekmek gibi de değil, olmayınca doyamadığımız.. Bir pilav gibi değil kaşık kaşık tükettiğimiz.

Yani biz limonu hep yan rolde görürüz... 

Bazı insanlar da az az her konuda sana fayda verendir. Hep ikinci plandadır, asla ön sahneyi almaz. 

Olgundur; yan rol oynamayı çok iyi bilendir. Düğünde gelinden daha şık olmaya, beyazlar içinde olmaya çalışmaz. Senin rolünü çalmaz, sana rakip olmaz, destekçin olur. Birinin sağ koludur o insan veya birinin her yere koşturduğu çırağı.. Az az yüzünü güldüren, hep sana yardımcı olan.. Her yerde etkili olan.. Hep o insanı da öyle anarız; Başrolü olduğumuz  hayat sahnemizde bizim için çok iyi bir yan roldür o.. Eğer miktarı artırırsa, başrole geçmeye kalkarsa düğününde beyaz giyinen nedimeler gibi, ağzının tadını kaçırır, anlamını yitirir. Anlam yoksa ne değeri var? Limonun miktarı arttı, limoni oldu, değerli yapan özelliği gitti.. 

Miktarı iyi ayarlanmış yan roller aynı limon gibi lezzet katar, fayda verir, iyi ki var dedirtir..

 

Bazı insanlar limon gibidir..

Faydalıdır..

 

Limon nasıl her yerde ve herkeste ve çok çeşitli alanlarda faydalı ise bazı insanlar da öyle faydalıdır. Her yerde işe yarar. Bazen vitamin gibidir, seni korur., dayanıklılığını artırır, güç verir. Mücadele etmen gereken yerlerde bağışıklığın olur. Bazen bir koku, bir tat ile bir ferahlık verir. Bir limonata gibi içini serinletir. Bazen seni yumuşatır. Bazen temizlenmeni, arınmanı sağlar, mikropları öldürür.  Sana zarar verenleri engeller. Faydası mevsimlik değildir, dört mevsimliktir; hep yanındadır.  Süreklidir. 

İhtiyaç karşılayandır; lezzet katandır; o yüzden hayatında hep olsun istersin. 

 

Bazı insanlar limon gibidir..

Etkilidir, etkendir..

 

Limonun tadı keskindir, etkilidir. Bir şeyin içine girince tadını, kokusunu bırakır. Etkendir, etki katar. Bir şey etkili olunca bu kadar; eğer verdiği haz ise hazzı çok etkili, verdiği fayda ise faydası çok etkili olur.  Öyle ki elimizi yumuşatan limon mermeri deler..

Bazı insanlar da çok etkilidir. Limonun çorbada verdiği o birkaç damlanın tadı, hazzı gibi...

Limon az azdır hep, öyle renk vermez, öyle göze görünmez. Öyle büyük büyük değildir ama etkisi vardır.  Bazı insanlar da aynı şekilde bulundukları yerde öyle var olmaya çalışmaz. Büyük görünmeye çalışmaz, ben varım demez. Ama bulunduğu yerde etkilidir. Etkisi hemen hissedilir.  Çünkü bir karakteri vardır, tarzı vardır. Nettir. Başka türlü görmezsin ve başka şeyle karıştırılmaz. Bulunduğu yerde başkalaşmaz; Tıpkı limonun kokusu, tadı gibi.. O yüzden etkili insanlardır. 

Bazı insanlar limon gibidir..

Fazlası tat kaçırır..

 

Miktarı fazla kaçmış bir limon gibi...Kıvamı tutturamazsan acısı öne çıkar. Biraz sivridir. Hayatımızda olduğunda o fayda bulacağımız minik dokunuşlarının miktarını artırdığımızda o insanların sivrilikleri faydadan zarara dönüverir. 

Damlanın miktarını artırdığımızda o haz veren çorbayı çok ekşi diye içemediğimiz olur. 

Hasta iken bir kaç damlasını bal ile karıştırdığında boğazına şifa olacakken tam,  fazla kaçırdığında faranjite çeviren, yepyeni bir sorun oluşturabilen. 

Kıvamı ve yerini tutturamazsam tansiyonu düşüren..

“Ayy dişlerim kamaştı...”  Artık destek değil köstek oluvermiş girdiği keke ya da turşuya... 

Miktarı ayarlanmamış ilişkilerimizde de öyle tat kaçıran olur insan. Annemiz gibi bir destekçimiz olması çok kıymetlidir; Ancak annemiz var diye hiç arkadaşımızın olmaması,  annemizden başka kimse ile sosyalleşmemiş olmamız, ilişki kuramıyor, güvenemiyor olmamız, annemizin varlığının dişlerimizi kamaştırdığı bir evlilik gibi... Annemiz var diye, yeni bir aileyi kabul edemeyişimiz gibi...  Annemizle paylaştığımız için iş yerinde iyi bir çevre yapamayışımız gibi... Annemiz var nasıl olsa bilen diye, iyi bir ebeveyn olamayışımız gibi... Kahraman annemiz var diye, kendi hayatımızda kahraman olamadığımız gibi..Miktarı ayarlanmamış her ilişki faydadan zarara, lezzetten tat kaçırana dönüşür. 

 

Peki, sana verilen ne?

 

Her insana bir mizaç verilir. Her insanın mizacı hem ona verilen nimet, hem de sorumluluktur.

Nedir sende iyi olan? 

Senin diğerlerine göre öne çıkan tadın, kokun? 

Kimisi çok iyi satış yapar, kimisi çok iyi ders çalışır, kimisi çok güzel yemek yapar.. 

Nedir sana o fazla verilen tat? O marifet, o performans? 

Yasa der ki; Fayda veren fayda görür. 

Senin zengin olduğun yerde başkası fakir, başkasının zengin olduğu yerde sen fakir. İşte bu eksiklikler başlatır alışverişi, iletişimi… İyi olduğu yerlerde insan başkalarına yardım ettiğinde, yapabileceklerini esirgemediğinde, hayatını yaydığında geniş bir hayat onu bekler. 

Kimi meyve kolestrole iyi gelir, kimisi sana tat verir, yazın sana serinlik verir.. Kimisi limondur. 

Biraz limon olmak ilişkilerde iyi değil midir? 

Az az herkese faydalısındır. 

Her insanda bir parçan, bir hayır duan, bir alacağın tebessüm olur. 

Her verdiğin faydaya karşılık sana dönecek bir fayda seni bekler. 

Limon tadında ilişkilerin ve geniş bir hayatın olsa kötü mü olur?