Mutluluğun Sırrı; Denge...

Sedef, güne sevinç içinde uyandı. Sabah egzersizi ve kahvaltının ardından evi toparladı. Akşam çaya gelecek olan komşularına ikram etmek için tarçınlı kek ve börek yaptı. Ev işlerinden sonra teslim etmesi gereken proje üzerinde çalışmaya başladı. Çalışırken hayatının son üç yılı film şeridi gibi gözünün önünden geçti. Evlendiğinden bu yana yarı zamanlı bir işte çalışıyordu. Yeni yaşantısında daha mutlu ve başarılıydı. Fakat bulunduğu noktaya gelmesi hiç de kolay olmamıştı.

Aslında çalıştığı kurumda yapılan “Yetenek Değerlendirme Toplantısı” hayatı için bir dönüm noktası olmuştu. İşyerinin düzenlediği özel ve bir o kadar da maliyetli birçok seminer programlarına katılmıştı. Yurtdışında farklı eğitimlere ve atölye çalışmalarına gitmişti. “Yetenek Değerlendirme Programı” sona erince yöneticileri ona geri bildirim vermek üzere görüşme organize etmişlerdi.

Sedef, o dönem işyerinde sürekli yaptıklarıyla ön planda olmaya çalışıyordu. Yaptığı işler görülsün istiyordu. Oysa insan ne kadar göz önünde olmaya çalışırsa, o kadar etkisiz olur.

Bu gerçeği bilmediği için takdir görmeyi bekliyor ve yükselmek istiyordu. Sürekli mesaiye kalıyor, ekipte başka kişilerin yapması gereken işleri de üstleniyordu. Daha çok çalıştıkça daha çok takdir alacağını zannediyordu. Ne kadar çok çalışırsa o kadar çok işi oluyordu üstelik. İşler bitmediği gibi hayattan ne kadar koptuğunun da farkında değildi. Fakat tüm bunlara karşılık toplantıda aldığı cevap: “Ne kadar da çok çalışıyorsun! İş hayatında yükselmek için bu kadar çalışmaya gerek yok ki!” oldu.

“Peki ne yapmam lazım?” diye sorduğunda aldığı cevaba üzülmüştü;

“İnsan ancak network kurarak ve kendi kişisel marketingini yaparak yükselebilir.”

İnsan hayatın akışındaki hedeflerini hayatının merkezine koyarsa bir süre sonra bu hedefler tek odağı haline gelebilir. Hayatın diğer alanlarına konsantrasyonunu kaybedebilir. Bu da kişiyi aşırılıklara sürükler. Oysa kişinin hayatta tek değil pek çok rolü vardır.

Sedef'in kariyer ve iş hayatında başarılı olma isteği o kadar yoğunlaşınca diğer tüm rollerini ve farkındalığını kaybetmiş oldu.

 

İnsan tüm rollerini es geçip sadece birine odaklanırsa aslında hayattaki başrolünü de kaybetmeye başlar. Bu da insanı mutsuzluğa sürükler. Çünkü denge bozulmuştur artık. Mutlu ve başarılı olmak için ise denge esastır.

 

Sedef, yöneticilerin “Böyle giderse yalnız kalacaksın. Bak, zaten evlenemedin bile!” demesi üzerine gözyaşlarına güçlükle hâkim oldu. Görüşme sırasında geri bildirim almaktan ziyade, rencide edildiğini hissediyordu. Bu kadar emek verdiği, neredeyse hayatını adadığı alanda takdir görmediği gibi ne kadar çok şeyden yoksun olduğunu da fark etti.

Sahi; evlenmek, yuva kurmak, anne olmak neden onun dünyasında yoktu?

Dış dünyadan bize mesajlar gelir. İnsanın başına ne gelirse gelsin, mutlaka her problemin bir çözümü vardır. Kişi, ancak kendisine iletilen mesajlara bakıp “Acaba bu olaydan neyi öğrenmem gerekiyor?” diyebilirse kazanan olabilir.

Canı yanmış olarak toplantıdan çıkan Sedef, “Bu iş böyle gitmez. Bu şekilde çalışmak istemiyorum artık” diye aklından geçirdi. Çünkü aldığı geri bildirimler moralini bozmuştu. Fakat o anda işten ayrılmaya hem maddi hem manevi olarak hazır değildi. Öncelikle nerede hata yaptığını anlamaya çalıştı.

 

“Acaba kariyeri hayatımın merkezine almış olabilir miyim?” diye düşündü.

 

Bir şeyleri yanlış yaptığının farkındaydı artık ama ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Tam da o sırada bu sorulara cevap gibi bir arkadaşının tavsiyesi geldi; Deneyimsel Tasarım Öğretisi programlarını almalıydı. Kayıt yaptırdı. Gerçekleri anladıkça amaçları, hedefleri belirginleşiyordu. İş-özel yaşam dengesine dikkat etmeye karar verdi. Sadece kariyerine değil, ilişkilerine ve kendisine de zaman ayırmaya başladı. Artık ailesiyle ve arkadaşlarıyla daha kaliteli vakit geçirmeye odaklandı. Düzenli yürüyüşlere çıktı, sağlığına öncelik verdi ve daha kaliteli beslendi. Farklı aktiviteler ve çeşitlilik, adeta hayatını zenginleştirdi. Yaptığı iş artık onun için “vazgeçilmez” olmaktan çıkmıştı. Bununla birlikte, işlerini titizlikle yapmaya devam ediyor ve sorumluluklarını aksatmıyordu.

Aşırı çalışma temposunu dengeye getirmeye çalışırken aradan iki yıl geçti. Tam hayatında kıvamı yakalamışken yöneticisi ona bir zarf uzattı ve onun bir üst unvana terfi ettiğini açıkladı.

İnsan vazgeçebilen olmasına rağmen, vazgeçemiyor. Oysa ki bağımlılıklarını bıraktığında hayat ona farklı kapılar açar.

Sedef’in de gelen bu teklife yanıtı beyaz bir zarfın içindeki nikâh davetiyesi oldu. Mustafa ile evlenmeye karar verdiğini ve çalışma hayatında bazı düzenlemeler yapması gerektiğinden bahsetti.

Evlendikten sonra yarı zamanlı bir işte çalışmaya başladı ve yeni yaşam stilinde daha mutlu olduğunu hissetti.

 

İnsan gerçeğe uyumlandığında ve doğru tepkiler verdiğinde mutluluğun kapısını arayabilir. Attığı adımlarla hayatını yeniden tasarlayabilir. Hayatının genelinde denge oluşturabilir.

 

Peki, sen hayatının başrolünde ve diğer rollerinde denge kurabildiğini düşünüyor musun?

 

***

Hayatın gerçekleri nelerdir?

Nasıl doğru tepkiler verebilirim?

Aşırılıklarımı nasıl fark ederim ve hayatımın genelinde nasıl dengede olabilirim?

*

Dengede bir yaşam ile mutlu ve başarılı olabilmek için;

Deneyimsel Tasarım Öğretisi 

seminer programları tavsiye edilir..

'Kim Kimdir'

'İlişki Ustalığı 

Başarı Psikolojisi

***