İlk Dönüşüm

Uyandığında farklı hissetmesinin sebebini bu sefer biliyordu. Belki de ilk defa neyin neden olduğunu bildiğini düşündü. Bu his ilginç ama güzeldi. Duydukları çok hayatın içindendi, göz önündeki şeylerin görmediği kısımlarıydı. En çok da problem konusu etkilemişti onu.. Kafasının içinde dönüp duruyordu. 

Üç kere işten ayrılmıştı ve her defasında aynı şey daha büyüyerek başına gelmişti. Problemi çözmeyince artı bir ile karşısına çıkacağını yeni öğrenmişti. Karşısına çıkmıştı da.. Bir dahaki işinde bunu yaşamamak için nelere dikkat etmesi gerektiğini düşünürken bir yandan da kahvaltısını hazırladı. 

Sonrasında hazırlanıp dışarı çıktı. Etrafını gözlemleyerek yürüyordu. 

                                                       

Ne kadar da herkes birbirine benziyor ama detayda ne kadar da farklıyız. Bunu bilmek ne büyük konfor…

Önceden sık sık görüştüğü arkadaşını uzun zamandır görmüyordu. Ne kadar da özlemişti. Görüşmesinin miktarı azaldığından dolayı buluşmadan alacağı keyfi düşünerek gülümsedi. Asuman'ı gördüğünde sıkıca sarıldılar. Ama normalde yüzü gülen insanın belli ki bir şeye canı sıkılmıştı. Telefonda konuşmalardan bir probleminin olduğunu az çok anlamıştı. Sohbet esnasında birkaç soruyla konunun ne olduğunu etraflıca dinlemiş oldu. 

Asuman tatlı, güler yüzlü, uyumlu bir kızdı. Şehir dışından İstanbul'a okumaya geldi. Nerde kalacağına dair çözüm üretmeye çalışırken annesinin aklına arkadaşı Neriman gelmişti. Artık onunla aynı evi paylaşıyorlardı. 

Neriman ev içinde kuralları olan, üslubu sert, insanlarla zor eşleşen biriydi. Konu ne olursa olsun Asuman'ın tam zıddıydı. Üstelik ev de onundu. Bu öyküde baskın karakter oydu. 

İnsanların karşısına kendilerini dengelemeleri, geliştirmeleri için kendilerinin zıttı gelir. Bunu avantaja çevirmek de dezavantaja çevirmek de kişinin kendi tepkileriyle alakalıdır.

İlk birkaç gün tanışmanın sıcağıyla güzel geçti diye anlatmaya devam etti. Sonrasında problemler başladı. Asuman yaşadıklarından kesitler verirken bile gergindi; 

“-Benden hoşlanmıyor kesin, güzel bir şey söylüyorum, insan bir gülümser değil mi?

-Ya ben bir saat geciktim alt tarafı.. Anahtarın sesi nasıl uyandırır insanı. Neymiş ayrıca geç de gelemezmişim..

-Buzdolabının kapağını ben kırmadım, gerçekten bak.. Bana bir de fotoğrafını atmış hemen. Ya, bekle eve gelince konuşalım. Annemi de aramış. Kadının canını sıkmaya ne hakkın var senin?''

Asuman problemini anlattıkça, Elif problemin neden kaynaklandığını anlıyordu. Daha önce böyle bir şey yaşamadığına yemin edebilirdi. 

 “Canım benim, sen insanlarla güzelce anlaşabilen, konuşabilen birisin. Konuşmayı denedin mi? Hiç düşündün mü belki huyu böyledir. Belli ki hayatının da bir düzeni var. Onun için de hiç kolay olmayabilir. Hep olumsuz yönlerini konuştuk, hiç mi iyi tarafı yok bu kadının?”  

“Düşününce aslında var. Karnım tok mu aç mı kendine dert ediniyor. Bana tanıdığı alana çok saygılı. Sınırlarımı geçmiyor. Kimse almazken beni yanına aldı, destek oldu. Ama yani o kadar bıktım usandım ki eve gelir gelmez odama geçiyorum kapıyı kapatıyorum. Daha da tuvalet harici çıkmıyorum.” 

“Zıttın da adım at o zaman. Salona yanına git otur. İlk başta konuşmak zorunda değilsin. Ertesi gün birkaç cümle kur. Bir dene. Hepimizin olumlu olumsuz davranışları var. Kendine odaklanıp nerede hata yapıyorum diye düşünürsen nasıl çözeceğini de bulursun bence.” 

Problem, çözmeyi erteledikçe büyür. Kişi kendindeki hatayı kabullenip kendinden başlamalıdır. 

Asuman ağlamaya başladı. Bu konuyu biriyle başka açıdan ilk defa konuşuyorlardı. 

“Ben ayrılacağım bu evden, sınıfta bir kız var çok tanımıyorum ama o da ev arkadaşı arıyormuş. Hem Neriman’dan daha kötü kim olabilir!...”

Elif iç çekti. Söylese duymayacaktı. Çünkü duyguları şu an aktifti. Buradaki problemini çözmedikçe hayatın, yeni ev arkadaşıyla Neriman abladan daha sorunlu geçeceğini bilmesi Asuman için inanılacak bir şey gibi değildi... 

Problemler yaşamak için değil çözmek için vardır? 

Peki,  biz hangi problemleri yaşamaya devam ediyoruz?

***

Mutlu, huzurlu ilişkiler kurabilmek için öncelikle kendimizi ve insanları tanımamız gerekir. 

Geçekte kim kimdir? 

Tanıdığımızı düşündüğümüz kişileri gerçekten tanıyor muyuz?

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi seminer programları sevdiklerimizle kaliteli ilişkiler kurmamız, hayatta mutlu ve başarılı olmamız için ihtiyacımız olan bilgileri aktarır. 

*** 

Kim Kimdir 

İletişimde Ustalık

Başarı Psikolojisi