Minik Bir Hayat Dersi

'O da nesi, hareket ediyorlar;  Bu nasıl mümkün olabilir! Bir yaşıma daha girdim' diyordu kendi kendine. Evi temizlerken halının üstünde görmüştü. 'Aklımı mı kaçırıyorum yoksa' diye bir çimdik attı kendine..

En iyisi biraz daha yaklaşıp bakmak.

'Neyse ki aklımı yitirmemişim' diyerek bir oh çekti.

Bu hafta başından itibaren tek tük gördüğü minik karıncalar biraz çoğalmıştı. Kendilerinden büyük bu yükü nasıl da hızlı taşıyorlar. Karınca dile gelse kim bilir neler söyler...

Öncelikle 'çekil yolumdan' derdi belki de. Çünkü üzerinde ulaştırmak istediği bir yük vardı. Bizim dilimizle “işim gücüm var oyalama beni. Çoluk çocuk yuvada yiyecek bekler. Sen kendi işine bak, ben kendi işime bakayım.”

Boşuna yüklenmemiştir kendinden büyük o yükü..

Sırtındaki yiyeceği yuvaya taşımaya konsantre olmuştur.

Gözleri iyi görüyor olmalı ki hızlıca yolunu şaşırmadan devam ediyorlar. Bir engel çıktığında da kıvrakça o engeli geçmeyi başarıyorlar. Bir hedef olmalı ki hiç tereddütsüz yola devam ediyorlar.

Ufak bir karıncadan öğrenecek ne çok şeyimiz var. Öğrenmek, yol almak istiyorsak tabi..

İnsan öğrenme isteği varsa karşısına çıkan her şey bir anlam ifade ediyor.

Boyundan büyük işlere kalkışma deriz. Ama bu tabir karıncalar için geçerli olmasa gerek. Kendi ağırlığının yirmi katı büyüklüğünde bir şeyi taşıyor bak... Düşününce insan için çok zor görünüyor. Nasıl oluyor da yapabiliyor o küçücük cüssesiyle?

Minik bir karınca öğrenme isteği olan insan için çok şey anlatıyor…

Minik bir hayat dersi adeta..

Sadece insan değildir yuvasına ekmek götürmeye çalışan..

Yuvasını korumaya çalışıp temizleyen..

Ve bunu yaparken tek başına değil, birleşerek yol alan..

Tıpkı insanoğlunun da aile hayatında olduğu gibi..

Aynı çatı altında bir araya gelerek bir bağ kurması gibi.. Birlikte ortak bir amaç doğrultusunda birleşmesi, birlikte yol alması gibi..

 Tek başına o yolu daha uzun bir sürede zorlanarak geçmek mi?

Yoksa birleşerek zorlukların üstünden birlikte gelmek mi?

Birbirinin yükünü hafifleterek yol almak mı?

 Kraliçe karınca yumurtlayarak kolonideki sistemi devam ettirir. Yavrularını vücudundaki salgıyla besler. Bunu yaparken de bir anda değil, ihtiyaca göre ve tüm koloniye yetecek şekilde yapar. Yavrusu geri kaldığında yavaşlayıp kendisine yaklaştığında hızlanır. Bir bilinç vardır onu öyle yapmaya yönelten..

Bir kadın da öyle değil midir?

Evi her anlamda derleyip toparlayan, neşelendiren, bir araya getiren...

Eşinin getirdiği yiyecekleri bir yemeğe dönüştürüp bir masada ev halkını toplayan...

Evi güzelleştiren, temizleyen, boş bulduğu yere bir örtü seren.

Ağır oluyor diye bir çantayı sevgilisine, eşine, taşıttırırken karnında onca zaman yavrusunu taşıyan...

Ona bir zarar gelmesin diye bambaşka birine dönüşen...

Karınca da kendinden büyük yükü taşırken zorlanıyordu elbet.

Ama her zorluktan sonra da bir kolaylık gelmiyor mu...

Evet evet her zorluktan sonra bir kolaylık vardır.

O zorluk olmasa ürettiğinden nasıl keyif alabilir ki insan !

İnsan kendisine fayda sağlayacak bir işe başlarken de başladıktan sonra da bir süre zorlanır. Fakat o yoldaki engeller karşısına onu güçlendirmek için çıkar. İnsan karşısına çıkan engelleri aştıkça marifet kazanır. Marifet kazandıkça daha kolay yapabilir hale gelir. Başlangıçta o tepeye tırmanmak, o yokuş zor görünür. Yola çıkmadığı müddetçe o yokuş gözünde büyür de büyür. Ama o yokuşu çıkmaya başlayıp yol aldıkça, yapabildiğini gördükçe motivasyonu da artar. Engelleri aştıkça hedefine ulaştıkça daha kolay yapabilir hale gelir. Engeller karşısına çıkmaya devam eder ama artık başlangıçtaki kadar zor gelmemeye başlar.

İşte o zaman farkına varır insan, her zorluktan sonra bir kolaylık olduğunun..

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, gerçeklikle beslenen bir strateji ilmidir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir…

Kim Kimdir ile başlayan, İlişkilerde Ustalık ve Başarı Psikolojisi ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu